مهارت؛ اولین کلمه نظام های آموزشی

ایسنا/ خراسان رضوی آموزش و پرورش باید دانش آموزان را برای آینده آماده کند، زیرا دنیای تجارت و جامعه در حال تغییر است و افزایش نابرابری، اطلاعات غلط، اثرات تغییرات آب و هوا و پیشرفت سریع فناوری تنها چند مورد این روزها هستند و ما باید این مهارت ها را در نظر بگیریم. کودکان به زندگی نیاز دارند و کار مورد نیاز آنها نیز تغییر خواهد کرد.

منبع: https://www.isna.ir/news/1402012714141/%D9%85%D9%87%D8%A7%D8%B1%D8%AA-%D8%AD%D8%B1%D9%81-%D8%A7%D9%88%D9%84-%D8%B3%DB%8C%D8%B3%D8%AA%D9%85-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%A2%D9%85%D9%88%D8%B2%D8%B4%DB%8C

طبقه بندی توانایی ها و مهارت ها به فرد اجازه می دهد تا به هدف خاصی دست یابد. یادگیری از طریق چالش های دنیای واقعی کارآمدتر و سرگرم کننده تر است. یادگیری مبتنی بر بازی یکی از مؤثرترین روش‌های یادگیری است که مهارت‌ها و ارزش‌ها را به صورت ترکیبی و در ارتباط با دنیای واقعی آموزش می‌دهد.

کودکان باید یاد بگیرند که همکاری کنند، همدلی و مهربانی نشان دهند، به یکدیگر و محیط اطراف اهمیت دهند، مسائل را حل کنند و انتقادی فکر کنند. این مهارت ها به همان اندازه که برای کمک به بازار کار و جامعه به طور کلی برای داشتن یک زندگی رضایت بخش مهم هستند.

رهبران کسب و کار، دولت ها و مربیان باید با یکدیگر همکاری کنند تا فرصت هایی را برای کودکان ایجاد کنند تا این ظرفیت ها و مهارت ها و همچنین این ارزش ها و نگرش ها را از سنین پایین توسعه دهند.

تاکید ویژه ای بر توانایی ها و مهارت ها و همچنین نگرش ها و ارزش ها می شود زیرا مهمترین آنها طبقه بندی استعدادها هستند.

به گزارش Vifrom، یونسکو اعلام کرده است که کمتر از نیمی از کودکان جهان در مسیر توسعه مهارت های لازم برای رشد هستند.

نظام های آموزشی در سراسر جهان بر کسب دانش و اطلاعات و کاهش مهارت های بین فردی تاکید کرده اند و این باید تغییر کند. آینده آموزش در توانایی یادگیرندگان جوان برای اتخاذ و توسعه ویژگی های انسانی منحصر به فرد است که هرگز با فناوری جایگزین نمی شود.