وی افزود: سند راهبردی و همکاری ۲۵ ساله با چین و عضویت ایران در سازمان شانگهای رویکرد و نگاه به شرق جمهوری اسلامی را تکمیل کرده است. چین در قالب این سند، در طرح های مورد توافق طرفین و قراردادهای مستقل به سرمایه گذاری در ایران تمایل خواهد داشت. ولی درست در همین مرحله است که ایران با برنامه ریزی دقیق و بر اساس اولویت های مورد نیاز باید با هوشمندی کامل سرمایه ها را در جهت توسعه اقتصادی و ایجاد اشتغال داخلی هدایت کند و در قراردادهای سرمایه گذاری با استفاده از کارشناسان زبده منافع ملی ایران را به شکل حداکثری دنبال کند.
بر اساس گزارش این سایت مهم روسی که زیر نظر وزارت خارجه روسیه است: پیوستن ایران به سازمان همکاری شانگهای را می توان مرحله مهمی در شکل گیری سازمان همکاری شانگهای به عنوان یک نهاد بین المللی بالغ تر نامید. تا به امروز، این سازمان بر مبارزه با تروریسم، جدایی طلبی و افراط گرایی متمرکز بوده است، اگرچه وظایف آن به آن اجازه می دهد تا با طیف وسیع تری از مسائل مقابله کند. گسترش عضویت، مشروعیت سازمان همکاری شانگهای را افزایش می دهد. با این حال، همزمان انتظارات از این سازمان به عنوان یک نیروی جهانی نیز رو به افزایش است. برای توجیه آنها، سازمان همکاری شانگهای باید مسئولیت بیشتری را بر عهده بگیرد و به مسائل امنیتی محدود نشود.
اولا، ایران با داشتن ارتباط با خلیج فارس و دریای خزر میتواند نقش فعال کریدور شمال- جنوب و شرق به غرب را برای کشورهای آسیای میانه که به دریا راه ندارند ایفا کند. این کریدور اهمیت استراتژیک سازمان را افزایش خواهد داد.
«علی اصغر زرگر» استاد دانشگاه و متخصص روابط بین الملل نیز در باره فرصت های اقتصادی پیش روی ایران در سازمان شانگهای به ایرنا گفت: در این شکی نیست که از نظر اقتصادی سازمان همکاری شانگهای با عضویت دو کشور پر جمعیت با اقتصاد پویا یعنی هندوستان و چین از اهمیت خاصی بر خوردار است.
در مقاله این رسانه روسی آمده است: ازبکستان مانند سایر کشورهای آسیای مرکزی به کریدور ایران منتهی به ارتباطات دریایی بین المللی دسترسی پیدا می کند: بنادر بندرعباس و چبهار که چشم اندازهای جدیدی را برای آینده باز می کند.
این استاد دانشگاه و متخصص روابط بین الملل تصریح کرد: پیوستن ایران به سازمان موقعیت استراتژیک آن را از چند جهت در سطح منطقه و بین المللی افزایش و ارتقا خواهد داد.
استفاده از ظرفیت های اقتصادی ایران به ویژه برای امنیت انرژی می تواند به ویژه برای کشورهای سازمان همکاری شانگهای مفید باشد. ایران دارای نفت (جایگاه پنجم جهان)، گاز (دوم) است. این کشور توسعه یافته ترین شبکه راه آهن و بزرگراه را در منطقه دارد که با اکثر کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای در ارتباط است. در سال های اخیر، بنادر به ویژه در خلیج فارس به طور فعال نوسازی شده اند. از نظر استراتژیک موقعیت جغرافیایی مهمی را اشغال می کند. از طریق خلیج فارس به بازارهای جهانی و منطقه میادین نفت و گاز و از طریق خزر – به کشورهای آسیای مرکزی، به ماوراء قفقاز دسترسی دارد.
سایت شورای بین الملل روسیه نوشته است : در ۱۷ سپتامبر ۲۰۲۱، شرکت کنندگان اجلاس سران سازمان همکاری شانگهای (SCO) که در دوشنبه برگزار شد، بسته ای متشکل از ده ها سند را امضا کردند. یکی از مهمترین نکات تصمیم شورای سران کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای مبنی بر آغاز روند پذیرش ایران در این سازمان بود. پذیرش کامل شامل امضای چندین قرارداد است که معمولاً حدود دو سال طول می کشد. اما در واقع یک تصمیم اساسی گرفته شده است و جمهوری اسلامی را می توان از قبل عضو کامل سازمان نامید.
ثانیا، ایران بعنوان پلی است از سازمان شانگهای یعنی ناتوی شرق به سوی سازمان نظامی ناتو که ترکیه عضو و ستون شرقی آن محسوب می شود. از آنجا که یکی از اهداف عمده سازمان شانگهای مبارزه با تروریسم، ترافیک مواد مخدر و امنیت مرزها است، ایران که خود قربانی اقدامات تروریستی و از مبارزان علیه تروریسم و مواد مخدر به شمار می آید، با موقعیت جغرافیایی خاص خود می تواند به اهداف سازمان کمک کند و لذا موقعیت استراتژیک سازمان را ارتقا خواهد بخشید.
علاوه بر این، ایران نه تنها به عنوان یک شریک سیاسی، بلکه به عنوان یک شریک اقتصادی نیز دیده می شود.
قبل از عضویت دائمی در شانگهای، ایران با این دو کشور روابط اقتصادی و بازرگانی خوبی داشته و هر دو کشور قبل از اعمال تحریم های ترامپی از خریداران نفت ایران بودند.
ایران در حال حاضر به همراه افغانستان، بلاروس و مغولستان چهار کشور ناظر در سازمان همکاری شانگهای هستند.
البته حضور ایران در سازمان همکاری شانگهای می تواند متنوع ترین پیامدها را داشته باشد. ایران به عنوان یک کشور با سیستم حمل و نقل توسعه یافته به عنوان منبع انرژی برای اعضای سازمان همکاری شانگهای از نظر اقتصادی سودمند است. ایران از ابتدای دهه ۹۰ اقتصاد خود را بر مبنای بازاری توسعه داده و سیاست جذب سرمایه گذاری خارجی را در پیش گرفته است. و از نظر اقتصادی، حضور ایران می تواند به ایجاد بازار مشترک هم در چارچوب سازمان همکاری شانگهای و هم در کشورهای آسیای مرکزی کمک کند.
به گزارش روز چهارشنبه ایرنا، با توجه به اینکه ایران قرار است در نشست ۲۴ و ۲۵ شهریور سران سازمان همکاری های شانگهای در سمرقند ازبکستان یاداشت تعهدات خود برای عضویت رسمی را امضا کند این سوال مطرح است که چه منافعی از الحاق ایران به سازمان همکاری شانگهای ، عاید هر یک از دو طرف می شود.
تجربه تاریخی تعامل ایران با چین، روسیه و هند نشان داده است که این کشورها در روابط اقتصادی خود حول محور منافع ملی خویش که متمرکز بر اقتصاد است همواره سعی و تمایل به حداکثر رساندن سود خود داشتهاند. لذا ایران در صورتی می تواند از ظرفیت این سازمان بهره ببرد که اولا اقتصاد خود را سازمان دهد و در مرحله بعد بر اساس نیاز سرمایه ای و تکنولوژیکی خود قراردادهای دو جانبه و چند جانبه با کشورهای عضو سازمان منعقد و نهایتا در چارچوب برد-برد اقتصادی و تجاری با سازمان همکاری کند.
تارنمای روسی گراژدانسکی سیلی رو ( در این باره می نویسد: این واقعیت که ایران به عنوان ناظر در سال جاری به سازمان همکاری شانگهای (SCO) ملحق خواهد شد، در ماه جولای (سال جاری میلادی) از سوی. ولادیمیر نوروف وزیر امور خارجه ازبکستان که کشورش ریاست دوره ای سازمان همکاری شانگهای را به عهده دارد اعلام شد.
موسی مصطفی اف یک شرق شناس نیز به Civil Forces.ru گفت که پیوستن به سازمان همکاری شانگهای قبل از هر چیز برای خود ایران ضروری است، زیرا این امر امنیت جمهوری اسلامی را تضمین می کند و به رهایی از انزوای بین المللی کمک می کند.
در ضمن باید اضافه کرد که ایران برای اینکه بتواند بیشترین بهره اقتصادی را از همکاری با سازمان ببرد باید مسائل خود را با غرب و آمریکا به سمت حل و فصل پیش برد و تعاملات سیاسی و تجاری خود را متوازن سازد. بهترین سیاست برای جمهوری اسلامی ایجاد توازن سیاسی و اقتصادی بین غرب و شرق است.
بر اساس این گزارش در مجموع، ورود ایران به سازمان همکاری شانگهای به معنای گسترش روابط تجاری و اقتصادی و بهینهسازی مسیرهای لجستیکی برای همه کشورهای عضو سازمان بدون در نظر گرفتن وضعیت آنها خواهد بود زیرا «حضور کامل ایران در فعالیتهای سازمان همکاری شانگهای به نفع همه شرکت کنندگان در این انجمن کلان منطقه ای است.