افزایش بالقوه خطر ابتلا به بیماری های عفونی با کشاورزی صنعتی و دامپروری

برای گزارش دادن معاونت علمی و آموزشی ایرنا از سایت فیزیکبه نظر می رسد کشاورزی صنعتی و دامپروری به دلیل بهبود کنترل، امنیت زیستی و انزوای دام، خطر ابتلا به بیماری های مشترک بین انسان و دام (آنهایی که از حیوانات به انسان منتقل می شوند) را کاهش می دهد.

محققان به رهبری دانشگاه اکستر در انگلستان تأثیر عوامل اجتماعی و اقتصادی را که اغلب در ارزیابی‌های سنتی نادیده گرفته می‌شوند، بررسی کردند. این مقاله در مجله انجمن سلطنتی انگلستان است علم باز انجمن سلطنتی منتشر شده است. این تحقیق نشان می دهد که تأثیرات کشاورزی صنعتی و دامپروری در بهترین حالت نامشخص و در بدترین حالت بالقوه جدی است. بیماری های عفونی در حال ظهور او افزایش می یابد

استیو هینچکلیف استیو هینچکلیف، استاد دانشگاه اکستر، گفت: همه‌گیری کووید-19 توجه را به بیماری‌های عفونی نوظهور، به‌ویژه ویروس‌های مشترک بین انسان و دام، جلب کرده است. پیدایش و انتقال این ویروس ها به عوامل متعددی از جمله تماس انسان و حیوان و نحوه استفاده انسان از زمین بستگی دارد و دامپروری نقش مهمی در افزایش خطر دارد.

در حالی که این خطرات معمولاً از نظر علوم میکروبیولوژیکی، اکولوژیکی و دامپزشکی ارزیابی می شوند، تحقیقات جدید نیاز به در نظر گرفتن عوامل اجتماعی، اقتصادی و سیاسی را برجسته می کند.

پروفسور هینچلیف گفت: بیماری همیشه فراتر از انتقال پاتوژن، تماس و عفونت است.

این استاد دانشگاه معتقد است: افسانه ای که در مورد کشاورزی صنعتی وجود دارد این است که ما دام ها را از حیات وحش جدا می کنیم و در نتیجه خطر انتقال بیماری ها بین آنها را متوقف می کنیم. اما این مزارع در دنیای واقعی وجود دارند. بنابراین ساختمان ها و حصارها می توانند آسیب ببینند، حیات وحشی مانند موش یا پرندگان وحشی می توانند وارد ساختمان ها شوند و کارگران در اطراف حرکت کنند. به طور خلاصه، همیشه احتمال تصادف وجود خواهد داشت.

وی بیان کرد: با توجه به عوامل اجتماعی، اقتصادی و سیاسی، خطر شیوع اپیدمی ناشی از کشاورزی صنعتی نگران کننده است. به عنوان مثال، ساختمان‌های مزارع اروپایی ممکن است قدیمی و گران قیمت باشند و مزارع بزرگ آمریکایی معمولاً سازه‌های بتنی در فضای باز هستند تا نیاز به تهویه مطبوع را برآورده کنند.